อาถรรพ์ Blue Diamond
Blue Diamond = เพชรอาถรรพ์ที่เชื่อกันว่า หากผู้ที่ครอบครองไม่ใช่คนในเชื้อสายกษัตริย์ซาอุ จะมีอันเป็นไปทุกราย และเพชรเม็ดนี้มีเพียงแค่เม็ดเดียวในโลก เนื่องจากผู้ที่เจียระไนเพชรเม็ดนี้ก็ได้เสียชีวิตอย ่างลึกลับ ขณะทำการเจียระไน เลยไม่มีใครรู้การเจียระไนเพชรเม็ดนี้เลย
เพชรซาอุอยู่ที่เมืองไทย
ทั้งเพ ชรโฮปและเพชรซาอุมีเรื่องเล่ามากมาย ทั้งอาถรรพณ์และคำสาปแช่ง
"เพชรโฮป" The biggest blue diamond The Harry Winston Gallery at the Smithsonian Institute
หลายๆคนเคยเห็นเพชรโฮป [Hope Diamond] ในหนัง เรื่องไททานิค The biggest blue diamond The Harry Winston Gallery at the Smithsonian Institute เค้าว่ากันว่ามันมีอาถรรพ์ ถ้าใครสัมผัสมันคนนั้นจะถึงกาลวิบัติ
ดูอย่างพระเจ้าหลุยส์ที่ 16 และพระ นางแมรีอังตัวแนตที่ต้องโดนบั่นพระศอด้วยกิโยติน
และเศรษฐินี Mrs. Evalyn Walsh McLean ที่ครอบครัวของเธอต้อง ประสบความหายนะทั้งทรัพย์สินแล ะชีวิต ได้ขายมันให้กับพ่อค้าเพชร แล้วเขาได้นำมันมามอบให้กับชาวอเมริกันทุกคนโดยทางพัสดุไปรษณีย์ ผู้ที่เก็บรักษาและได้ครอบครองเจ้าเพชรยักษ์ที่งามล้ำเลอค่าอมตะเม็ดนี้คือ สถาบันสมิธโซเนี่ยนนั่นเอง โดยที่นาย Harry Winston เป็น ผู้บริจาคให้ การอารักขาเพชรนั้นแน่นหนา โดยมันวางอยู่ในตู้กระจกหนามากยิงไม่เข้า จนทำให้การถ่ายภาพเพชรไม่ชัด เมื่อตู้มีแรงสั่นสะเทือน เพชรจะตกลงในช่องนิรภัยเป็นทอดๆ แต่ละทอดของตู้นั้นถูกสร้างขึ้นจากวิศวกรหลายๆคน แล้วแต่ละคนไม่รู้โครงสร้างภายในของช่องแต่ละช่องนั้ นทั้งหมด เพื่อป้องกันการรู้ลู่ทาง เพชรยักษ์นี้มีสองเม็ด น้ำของมันแสนสุกปลั่ง แม้ว่ามันจะเป็นสีน้ำเงินก็ตาม กำเนิดของมันมาจากประเทศอินเดีย เม็ดหนึ่งฝังอยู่ในมหามงกุฎเอ็ดเวิร์ดของควีนอลิซเบธที่ 2 แห่งสหราชอาณาจักร และอีกเม็ดก็คือเพชรแห่งความหวัง
แม้จะผ่านมาเป็นเวลานานกว่า 18 ปี แล้ว ทว่า คดีเพชรซาอุฯก็ยังถือเป็นคดีที่สำคัญคดีหนึ่งของไทย ที่สร้างผลกระทบเป็นวงกว้างชนิดไม่มีใครคาดถึง ทั้งการที่ทำให้ความสัมพันธ์ระหว่างประเทศไทยและประเ ทศซาอุดิอาระเบียมีรอย ร้าวลึกมา
จนถึงปัจจุบัน ภาพลักษณ์ของประเทศที่เสียไป ความด่างพล่อยของวงการตำรวจไทย
รมว.กระทรวงยุติธรรมคนใหม่จึงทำการรื้อคดีเพชรซาอุฯข ึ้นมาอีกครั้ง โดยมีความมุ่งหวังว่าทางประเทศซาอุดิอาระเบียจะเห็นถึงความจริงใจและความพยายาม ในการคลี่
คลายคดีนี้ เพื่อที่จะได้พัฒนาความสัมพันธ์ของทั้งสองประเทศให้กลับมาเป็นเหมือนเดิม
กระนั้น การตามหาเพชรเม็ดสำคัญ คือ บลูไดมอนด์ กลับมาตามที่ทางประเทศซาอุดิอาระเบียร้องขอ ก็เป็นเรื่องที่ยากพอๆกับการงมเข็มในมหาสมุทร
ย้อนกลับไปเมื่อวันที่ 6 สิงหาคม พ.ศ. 2532 นายเกรียงไกร เตชะโม่ง คนงานไทยชาวลำปางที่ทำงานอยู่ในพระราชวังของ กษัตริย์ไฟซาล (King Faisal) แห่งซาอุดิอาระเบีย ได้ขโมยเครื่องเพชรของ เจ้าชายไฟซาล บิน ฟาฮัด (Prince Faisal Bin Fahd Bin Abdul Aziz) มูลค่าหลายร้อยล้านบาทหนีกลับมาประเทศไทย ซึ่งนี่เองที่เป็นจุดเริ่มต้นของโศกนาฎกรรม "คดีเพชรซาอุฯ" อันลือลั่น
No comments:
Post a Comment